Podobna pisownia Podobna pisownia: karttakárta

karta (język polski) edytuj

 
karty (1.3)
 
karty (1.5)
 
karta (1.9) sieciowa
wymowa:
IPA[ˈkarta], AS[karta] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zadrukowany kawałek papieru zawierający zbiór informacji o czymś lub kimś bądź przeznaczony do ich wpisywania
(1.2) czysty lub zapisany arkusz papieru, często stanowiący część książki
(1.3) prostokątny kawałek kartonu oznaczony symbolami o umownych znaczeniach, używany do gier lub wróżenia
(1.4) dokument potwierdzający czyjeś prawo do korzystania z czegoś lub zajmowania się czymś
(1.5) prostokątny kawałek tworzywa sztucznego z zakodowanymi na nim magnetycznie lub cyfrowo danymi, służący do dokonywania płatności lub korzystania z określonych usług
(1.6) spis dań lub napojów sprzedawanych w lokalu gastronomicznym oraz ich cen
(1.7) dokument nadający pewnej grupie osób prawa, określający jej obowiązki lub opisujący wspólny program jej działania
(1.8) dokument określający zasady, do których przestrzegania zobowiązują się dwie lub więcej stron, zwłaszcza podmiotów prawa międzynarodowego
(1.9) elektron. cienka płytka z układami elektronicznymi umieszczana w komputerze lub innym większym urządzeniu, odpowiedzialna za pewną jego funkcjonalność
(1.10) inform. element interfejsu graficznego programu umożliwiający przeglądanie kilku elementów podrzędnych w jednym oknie
(1.11) książk. przedział czasu, w którym miały miejsce jakieś zdarzenia
(1.12) daw. mapa (graficzne odwzorowanie terenu)
odmiana:
(1.1-12)
przykłady:
(1.1) Pierwszy skrutator wyjmuje po jednej kartce z urny i wpisuje nazwisko kandydata, na którego oddano głos, na specjalnej karcie[1].
(1.2) Spomiędzy kart potężnego tomu oprawnego w skórę wysunął się obrazekowalny kawałek deseczki, na którym ktoś namalował portrecik kobiety[2].
(1.3) Ojciec miał zwyczaj trzymania kart w taki sposób, że można było do nich zajrzeć[3].
(1.4) Wyjeżdżając ze strzeżonego osiedla, pokazałem kartę identyfikacyjną zaspanemu ochroniarzowi[4].
(1.5) W środku nie jest już tak łatwo: trzeba przejść przez stalowe drzwi, również chronione elektroniczną blokadą otwieraną kodem z karty magnetycznej[5].
(1.6) Zobaczyłem w karcie, że macie kołduny. Poproszę porcję[6].
(1.7) Konieczne jest uchwalenie Karty Praw Pacjenta, która gwarantowałaby Polakom zakres świadczeń dostępnych w ramach świadczeń publicznych[7].
(1.8) Co do meritum właściwie wszyscy się zgadzają, że Rosja powinna ratyfikować Kartę Energetyczną, ale to się dotąd nie udało[8].
(1.9) Zamontowanie karty o innej specyfikacji napięciowej może doprowadzić do uszkodzenia płyty głównej[9].
(1.10) Strona otworzy się w nowej karcie tego samego okna przeglądarki[10].
(1.11) Pomijając już, że ma za sobą poważną kartę służby publicznej w odrodzonej, III Rzeczpospolitej: ambasador w Wiedniu w pierwszej połowie lat 90., potem dwukrotny minister spraw zagranicznych[11].
(1.12) Musiał oglądać własnemi oczyma całkowite zniszczenie Polski, podzielonej między trzech sąsiadów, niknącej z karty Europyi pójść umierać na obcej ziemi, w Petersburgu, jako monarcha gracyalista[12].
składnia:
kolokacje:
(1.1) karta choroby / chorobowa / ewidencyjna / identyfikacyjna / obiegowa / pocztowa / powołania / wyborcza / zgłoszeniowakarta do głosowania
(1.2) karta tytułowapożółkłe karty • przewrócić / przewracać / wertować karty
(1.3) karta do gry • karta do pasjansa / tarotadobrać / wyciągnąć kartę • talia kart • przełożyć / rozdać / rozdawać / tasować / przetasować / potasować karty • wróżyć z kart
(1.4) karta biblioteczna / członkowska / parkingowa / pokładowa / postojowa / rowerowawydać / wyrobić kartę
(1.5) karta bankowa / bankomatowa / kredytowa / debetowa / SIM / telefonicznaPIN do karty • płacić / zapłacić kartą • płatność kartą • doładować / zablokować / zastrzec kartę
(1.6) karta dań / potraw / winzamówić (coś) z karty • podać / przeglądać kartę
(1.7) Karta Nauczyciela
(1.8) karta energetyczna • Karta Narodów Zjednoczonychpodpisać / ratyfikować kartę
(1.9) karta dźwiękowa / graficzna / pamięci / sieciowazainstalować / zamontować / podłączyć / wymienić kartę • instalacja karty
(1.10) nowa karta • otworzyć / przywrócić / zamknąć kartę
(1.11) bolesna / chlubna / chwalebna / ciemna / czarna / niechlubna / piękna / tragiczna karta • karta (z) dziejów / historii / przeszłości • karta w biografii / dorobku / dziejach / historii / przeszłości / życiorysie
(1.12) karta geograficzna
synonimy:
(1.6) jadłospis, menu
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karciarz m, karty nmos
zdrobn. kartka ż, karteczka ż
czas. kartować ndk.
przym. karciany, karciarski
związki frazeologiczne:
domek z kartdzika kartagrać kartą / kartęgrać / zagrać w otwarte kartygrać znaczonymi kartamikarta przetargowakarta się odwraca / odwróciłakarta wizytowapostawić / stawiać wszystko na jedną kartęrozdać / rozdawać kartywykładać / wyłożyć karty na stół
przysłowia: kto gra w karty, ten ma łeb obdartykto nie ma szczęścia w kartach, ten ma szczęście w miłości
etymologia:
łac. charta (→ papier, arkusz papirusu), z gr. χάρτης (khártēs)
Poszczególne znaczenia stanowią zapożyczenia semantyczne z ang. card, franc. carte lub niem. Karte[13].
uwagi:
tłumaczenia:
(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: menu
(1.12) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mapa
źródła:
  1. Zdzisław Morawski, Watykan bez tajemnic, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Ewa Białołęcka, Tkacz iluzji, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Danuta Koral, Wydziedziczeni, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. Mariusz Ziomecki, Lato nieśmiertelnych, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  5. Bartosz Węglarczyk, Republika CERN, „Gazeta Wyborcza”, 1992-02-19, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  6. Michał Bielecki, Siostra Komandosa, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  7. Agata Pustułka, mal, Od afery do afery, „Trybuna Śląska”, 2003-05-30, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  8. Ewa Łosińska, Weto na miejscu, „Dziennik Polski”, 2006-11-27, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  9. Bartosz Danowski Pyrchla, ABC sam składam komputer, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  10. Maria Sokol, Internet. Kurs. Wydanie II, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  11. Ryszard Matuszewski, Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  12. Józef Ignacy Kraszewski, Wizerunki książąt i królów polskich, Gebethner i Wolff, Warszawa 1888.
  13.   Hasło „karta” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

karta (język baskijski) edytuj

 
kartak (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) karc. karta
(1.2) karta, menu
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) ardo-kartakarta win
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

karta (język chorwacki) edytuj

 
karta (1.1)
 
karte (1.2)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mapa
(1.2) bilet
odmiana:
(1.1-2) lp karta, karte, karti, kartu, kartom, karti, karto; lm karte, karata, kartama, karte, kartama, kartama, karte
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

karta (język czeski) edytuj

wymowa:
IPA[karta] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) karta
(1.2) karc. karta
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) červená karta / divoká karta / odkrýt karty / zelená karta / žlutá karta
synonimy:
(1.1) štítek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kartička ż, kartář m, kartářka ż, kartón m, kartotéka ż
przym. karetní
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

karta (język islandzki) edytuj

 
karta (1.1)
wymowa:
IPA/ˈkʰar̥ta/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. ropucha
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz islandzki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

karta (język słowacki) edytuj

 
karty (1.1)
 
karta (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) karc. karta
(1.2) pot. kartka pocztowa, pocztówka, widokówka
(1.3) karta
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) hrať karty • hrať v karty • miešať / rozdávať karty
(1.3) registračná / kartotečná karta • červená kartakreditná kartatelefónna kartaplatobná karta
synonimy:
(1.2) korešpondenčný lístok, pohľadnica
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kartár m, kartárka ż
zdrobn. kartička ż
przym. kartový, kartársky
związki frazeologiczne:
hrať s otvorenými kartamipostaviť všetko na jednu kartu
etymologia:
uwagi:
źródła:

karta (język słoweński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) karc. karta[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

karta (język szwedzki) edytuj

 
karta (1.1)
 
karta (1.2)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) mapa
(1.2) płaskie opakowanie z tabletkami wyduszanymi z plastikowych wgłębień
odmiana:
(1.1-2) en karta, kartan, kartor, kartorna
przykłady:
(1.1) Vi behöver en bra karta över Norge.Potrzebujemy dobrej mapy Norwegii.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kartbok
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. charta - papier
uwagi:
zobacz też: geografia w języku szwedzkim
źródła: