Wikisłownik

zdarzenie

zdarzenie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [zdaˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [zdažẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni… ​?/i
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) coś, co miało miejsce; co zdarzyło się
(1.2) mat. podzbiór przestrzeni probabilistycznej, symbolizujący pewien zestaw wyników eksperymentu; zob. też zdarzenie losowe (teoria prawdopodobieństwa) w Wikipedii
(1.3) inform. zapis zajścia w systemie komputerowym określonej sytuacji; zob. też zdarzenie (informatyka) w Wikipedii
(1.4) st.pol. wyrok
(1.5) st.pol. przeznaczenie
(1.6) rzecz. odczas. od zdarzyć
odmiana:
(1.1-5)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikzdarzeniezdarzenia
dopełniaczzdarzeniazdarzeń
celownikzdarzeniuzdarzeniom
biernikzdarzeniezdarzenia
narzędnikzdarzeniemzdarzeniami
miejscownikzdarzeniuzdarzeniach
wołaczzdarzeniezdarzenia
(1.6) blm,
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikzdarzenie
dopełniaczzdarzenia
celownikzdarzeniu
biernikzdarzenie
narzędnikzdarzeniem
miejscownikzdarzeniu
wołaczzdarzenie
przykłady:
(1.1) Wybuch chloru w fabryce był niebezpiecznym zdarzeniem.
(1.2) Zdarzeniem „w dwóch rzutach monetą choć raz wypadnie orzeł” jest zbiór {(O,R),(R,O),(O,O)}.
(1.3) Pętla obsługi zdarzeń jest elementem każdej aplikacji okienkowej, zwykle ukrytym przed programistą.
składnia:
kolokacje:
(1.1) niezwykłe zdarzenie • nieoczekiwane zdarzenie
(1.2) zdarzenie elementarne
(1.3) obsługa zdarzeń
synonimy:
(1.1) wydarzenie
(1.2) zdarzenie losowe
antonimy:
(1.6) niezdarzenie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wydarzenie n
czas. zdarzyć, zdarzyć się dk., zdarzać się ndk.
przym. zdarzeniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=zdarzenie&oldid=8160375”