Wikisłownik

co

Podobna pisownia Podobna pisownia: .co • c.o. • c/o • CO • Co • co- • COO • coo • cò • có • cô • cỏ • cổ • cờ • ĉo • čo • ℅

co (język polski)

edytuj
wymowa:
​?/i, IPA: [t͡sɔ], AS: [co]
​?/i ​?/i
znaczenia:

zaimek pytajny

(1.1) …służący do zadawania pytań o orzeczniki

zaimek względny

(2.1) …wprowadzający zdanie podrzędne zawężające zakres zdania nadrzędnego który, jaki, jak

przyimek

(3.1) …służący do wykazywania częstości jakiegoś wydarzenia

wykrzyknik

(4.1) …wyrażający zdziwienie, zaskoczenie (nieuprzejme)
odmiana:
(1.1) blm,
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikco
dopełniaczczego
celownikczemu
biernikco
narzędnikczym
miejscownikczym
wołaczco
(2.1) nieodm.
(3.1) nieodm.
(4.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Co Jerzy chciałby na urodziny? Myślę, że (on chciałby) nową płytę.
(2.1) Weź wazon, co stoi na stole.
(2.1) Kup sobie, co chcesz.
(3.1) Jerzy dostaje pensję co tydzień.
(4.1) – Justyno! / – Co?
(4.1) – Przepraszam, czy mógłbym przejść? / – Co?
(4.1) – Nie dostałem już biletów. / – Co? No to mamy zepsuty wieczór!
składnia:
(3.1) co + M. / B. / przest. D.[1][2]
kolokacje:
synonimy:
(2.1) który, jaki, jak
(3.1) każdego…
(4.1) słucham, proszę
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zaim. coś
partyk. coś
związki frazeologiczne:
co dwie głowy, to nie jedna • co najmniej • nie ma co • co się stało, to się nie odstanie • co się odwlecze, to nie uciecze • po co • co kraj, to obyczaj • co ma piernik do wiatraka • co nagle, to po diable • co łaska • póki co • co najmniej • a co więcej • co z oczu, to z serca • no to co • na co dzień • co za dużo, to niezdrowo • bądź co bądź • co sił w nogach • co nieco • co swój, to nie obcy • co tchu • małe co nieco • co prawda • co chwila • co ty nie powiesz • nie ma za co • co najwyżej • mało co niewiela • o mało co • co do • co dnia / co dzień • co wieczór • co ty
etymologia:
st.pol. cso < st.pol. czso < prasł. *čьso, dopełniacz od prasł. *čь < praindoeur. *kʷíd[3]
por. łac. quid, alb. çë, irl. cad, gr. τί
w językach wschodnio- i południowosłowiańskich zwykle rozszerzone za pomocą partykuły prasł. *-to, stąd prasł. *čьto, por. ros. что, scs. чьто[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „co” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 82 i 83.
  2. ↑ Hasło „co” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 137 i 138.
  3. ↑ 3,0 3,1 Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.

co (język angielski)

edytuj
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) = slang. company → firma
odmiana:
(1.1) lp co; lm cos
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. company
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

co (język czeski)

edytuj
wymowa:
​?/i ​?/i ​?/i
znaczenia:

zaimek

(1.1) co
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
odziedziczone ze st.czes. čso, z prasł. *čьso, D. od prasł. *čь, z praindoeur. *kʷíd
por. lat quid, alb. çë, irl. cad, gr. τί
uwagi:
źródła:

co (język dalmatyński)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

zaimek

(1.1) co
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz dalmatyński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

co (język dolnołużycki)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

zaimek pytajny

(1.1) co (tylko przy pytaniu)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) forma czasownika kśěś
odmiana:
(1.1) co, cogo, comu, co, cym, com
przykłady:
(1.1) – Co sy kupił? – To, což jo mě maś powěźeła. → – Co kupiłeś? – To, co mi mama powiedziała.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: což (zaimek względny)
źródła:

co (esperanto)

edytuj
morfologia:
c•o
wymowa:
​?/i ​?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. litera c, C
odmiana:
(1.1) nieodm. lub
 
 ununombromultenombro
nominativococ-oj[1] / coj
akuzativoc-on[1] / conc-ojn[1] / cojn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Źródłosłów dla morfemu aboc i pochodzącego od niego słowa aboco
(1.1) W wariancie odmiany „z myślnikiem” wymawia się dwa razy „o” - raz jako część nazwy litery, a raz jako morfem rzeczownika[1]
(1.1) zobacz też: a • bo • co • ĉo • do • e • fo • go • ĝo • ĥo • i • jo • ĵo • ko • mo • no • o • po • kuo • ro • so • ŝo • to • u • ŭo • vo • vuo • ikso • ipsilono • zo
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 15.6. Liternomoj w: Bertilo Wennergren, Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko.

co (język kaszubski)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

zaimek pytajny

(1.1) co
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=co&oldid=8460233”