wymowa:
?/i, IPA[kuˈpɔvaʨ̑], AS[kupovać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. kupić)

(1.1) nabywać coś w zamian za jakąś sumę pieniędzy
(1.2) pozyskiwać zawodnika z innego klubu, płacąc pieniędzmi
(1.3) pot. zaakceptować[1]
(1.4) pot. dać się oszukać, uznawszy coś za prawdę
odmiana:
(1.1-4) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Tu kupowano talerze, szklanki, żelazka, młynki, lalki, a niekiedy duże parasole szafirowe lub pąsowe.[2]
(1.1) GPU przychodziło pakować rzeczy, odwoziło samochodem na dworzec, kupowało bilety[3].
składnia:
(1.1) kupować + B. (nie kupować + D.) od + D./w + Ms. za + B.
(1.3) kupować + B.
kolokacje:
(1.1) kupować samochód / dom / ziemniaki / gazetę / … od kogoś / w sklepie / supermarkecie / barze / … za pieniądze / 100 złotych / … • kupować coś na raty / za gotówkę • kupować drogo / tanio
synonimy:
(1.1) płacić, nabywać
antonimy:
(1.1) sprzedawać; kraść
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kupowanie n, kupiec m, kupno n, zakup m, zakupy nmos, kupujący m, kupienie n, odkupienie n
przym. kupny, kupiecki
związki frazeologiczne:
(1.1) kupować kota w worku
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 146.
  2. B. Prus, Lalka
  3. Torańska Teresa, Oni, 1985, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. kupić)

(1.1) kupować
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kupc m, kupcowka ż, kupcowstwo n, kupjenka ż, kupnica ż, kupnišćo n, kupowar m, kupowarstwo n
czas. kupić dk.
przym. kupcowski, kupjomny, kupny, kupowanski, kupski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: