ktoś (język polski) edytuj

 
ktoś (1.1) stoi w drzwiach
wymowa:
?/i, IPA[ktɔɕ], AS[ktoś]
?/i
znaczenia:

zaimek nieokreślony

(1.1) nieokreślona osoba, nieznany człowiek
(1.2) pot. osoba, która coś osiągnęła

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. żart. osoba bliżej nieznana lub nieujawniona przez mówiącego[1]
odmiana:
(1.1-2) blm,
(2.1)
przykłady:
(1.1) Czy ktoś mógłby tu posprzątać?
(1.2) Nasz wykładowca to jest dopiero ktośrok temu dostał Nobla!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kto, ktokolwiek, reg. śl. kierysikej, reg. śl. kierysika, reg. śl. kierysi; tylko w konstrukcjach pytających któż
antonimy:
(1.1) nikt
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zaim. kto, który
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Zaimek odmienia się jakby był rodzaju męskiego i nadaje następującym po nim czasownikom formę rodzaju męskiego („ktoś zrobił”, nie: „ktoś zrobiła”, „ktoś zrobiło” itd.), mimo iż może określać również wyrazy rodzaju żeńskiego, nijakiego oraz liczby mnogiej. W przypadku konieczności podkreślenia rodzaju wykonawcy można użyć wyrazów któryś, któraś, któreś.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „ktoś II” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.