Justyna

Justyna (język polski)

wymowa:

IPA: [juˈstɨ̃na], AS: [i ̯ustỹna], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Justyna w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: Justyn

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Justyna	Justyny
dopełniacz	Justyny	Justyn
celownik	Justynie	Justynom
biernik	Justynę	Justyny
narzędnik	Justyną	Justynami
miejscownik	Justynie	Justynach
wołacz	Justyno	Justyny

(2.1) zob. Justyn

przykłady:

(1.1) Justyna była jedną z niewielu dziewczyn w szkole, która nosiła warkocze.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pani Justyna • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Justyna • kobieta imieniem (o imieniu) Justyna • święta / błogosławiona Justyna • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Justyna • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Justyna • otrzymać / dostać / przybrać imię Justyna • dzień imienin / imieniny Justyny • na Justynę (o dniu)

synonimy:

(1.1) reg. śl. Justa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Justyn mos, Justynian mos

zdrobn. Justynka ż

przym. Justynowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

forma żeńska od pol. Justyn + -a

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Justina, Justine
• białoruski: (1.1) Юстына ż, Юстыня ż, Усціння ż, Вусьціня ż
• czeski: (1.1) Justýna ż
• francuski: (1.1) Justine ż
• kataloński: (1.1) Justina ż
• łotewski: (1.1) Justīne ż
• rosyjski: (1.1) Юстина ż
• wilamowski: (1.1) Jüśja ż
• włoski: (1.1) Giustina ż

źródła: