co kraj, to obyczaj

wymowa:
IPA[ˈʦ̑ɔ ˈkraj ˈtɔ ːˈbɨʧ̑aj], AS[co krai ̯ t obyčai ̯], zjawiska fonetyczne: dł. sam.
?/i
znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) każdy kraj (region, miejscowość, rodzina, itp.) ma własną kulturę, zwyczaje
odmiana:
przykłady:
(1.1) Oni, jak chcą zjeść to paskudztwo, proszę bardzo, w końcu co kraj, to obyczaj!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: