sprawa (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[ˈsprava], AS[sprava]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) to, co jest dla kogoś ważne
(1.2) praw. postępowanie prokuratorskie, sądowe lub administracyjne
(1.3) interes, rzecz do załatwienia[1]
(1.4) wielkie zadanie, wzniosły cel[1]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Na wstępie mojego listu proszę o dyskrecję, bo sprawa jest osobistej natury.
(1.3) Mam do ciebie sprawę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ws. (= w sprawie) • ds. (= do spraw) • nie moja sprawa
(1.2) śledztwo w sprawie • skierować sprawę do sąduwygrać / przegrać sprawę • zawieszenie / wznowienie / umorzenie sprawy • sprawa poszlakowa
(1.4) sprawa narodowasłużyć sprawie • poświęcenie dla sprawy • umrzeć za sprawę
synonimy:
(1.1) kwestia, materia, problem, zagadnienie
(1.2) casus, kazus
(1.3) interes, biznes
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. sprawiać
związki frazeologiczne:
jasna sprawaoprzeć sprawę o stółsłoń a sprawa polskasprawa oparła się o bufetstawiać sprawę na ostrzu nożaukręcić łeb sprawiewsadzać nos w nie swoje sprawywścibiać nos w nie swoje sprawyzdawać sobie sprawę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „sprawa” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.