poświęcenie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpɔɕfʲjɛ̃nˈʦ̑ɛ̃ɲɛ], AS[pośfʹi ̯ẽncńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę -ni…akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. pełen bohaterstwa czyn; ofiara
(1.2) książk. oddawanie czegoś w ofierze; wyrzeczenie się czegoś dla czyjegoś dobra
(1.3) skierowanie na coś uwagi, wyrażenie zainteresowania czymś
(1.4) rel. dokonanie obrzędu święcenia poprzez pokropienie czegoś wodą święconą i wypowiedzenie odpowiednich formuł religijnych
(1.5) szach. celowe posunięcie, którego konsekwencją jest utrata bierki w celu uzyskania innych korzyści, np. inicjatywy, forsownego wariantu wiodącego do mata itd.
odmiana:
(1.1)
(1.2-5)
przykłady:
(1.1) Dla miłości była skłonna do największych poświęceń.
(1.2) Nikt nie musiał go namawiać do poświęcenia życia za Ojczyznę.
składnia:
(1.1) poświęcenie + D. za + B. lub dla + D.
kolokacje:
(1.1) heroiczne poświęcenie • walczyć / pracować z poświęceniem
(1.2) poświęcenie życia / zdrowia / majątku
(1.3) poświęcenie czasu / uwagi
(1.4) poświęcenie świątyni / kościoła / ołtarza / ikony / święconki / kamienia węgielnego /… • obrzęd / ceremonia poświęcenia
(1.5) poświęcenie piona / skoczka / gońca / laufra / wieży / hetmana
synonimy:
(1.1) oddanie, wyrzeczenie, ofiara
(1.5) ofiara
antonimy:
(1.1-5) niepoświęcenie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. świątek mzw/mrz, święcenie n, poświęcanie n, poświętnik m, święconka ż
czas. poświęcać ndk., poświęcić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od poświęcić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: