Podobna pisownia Podobna pisownia: polakpolakkPolákPólak
wymowa:
?/i, IPA[ˈpɔlak], AS[polak]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. obywatel Polski, mieszkaniec Polski, osoba narodowości polskiej; zob. też Polacy w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Grupa Polaków koczowała na lotnisku.
(1.1) Czytam jej artykuł o repatriacji Polaków z ZSRR.
(1.1) Wiesz, ilu Polaków mieszka we Lwowie?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przest. Lach; gw. (Górny Śląsk) Polok; żart. poet. Sarmata
antonimy:
(1.1) nie-Polak
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) Małopolanin, Mazowszanin, Pomorzanin, Ślązak, Wielkopolanin, Dolnoślązak
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Polska ż, polski m, polskość ż, polszczenie n, spolszczenie n, polszczyzna ż, Polanin m
zdrobn. Polaczek m
forma żeńska Polka ż
czas. polszczyć ndk., spolszczyć dk.
przym. polski, spolszczony, polskawy, propolski, antypolski
przysł. po polsku
związki frazeologiczne:
my, Polacy, złote ptacy[1]przysłowia: mądry Polak po szkodziePolak, Węgier – dwa bratanki, i do szabli, i do szklankirozmawiać jak Polak z Polakiem
etymologia:
Po raz pierwszy nazwa Polacy (Polanie) pojawia się w „Żywocie św. Wojciecha” (powst. 997–1002); Bolesław Chrobry jest tam przedstawiony jako książę Polaków (dux Palaniorum); następnie w różnych dokumentach i rocznikach pochodzenia niemieckiego pojawiają się formy Poloni, Polani, Poleni, Boloni. Wcześniej pojawiały się jedynie zbiorowe nazwy Sclavii lub Sclavanii[2].
źródłosłów nazwiska Polak
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wojciech Chlebda, Stereotyp jako jedność języka, myślenia i działania w: Język a kultura, t. 12, Stereotyp jako przedmiot lingwistyki. Teoria, metodologia, analizy empiryczne pod red. J. Anusiewicza, J. Bartmińskiego, Wrocław 1998, s. 38.
  2. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 33.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. Polak
odmiana:
(1.1) lm Polakis
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Pólka ż, Pólska ż, pólšćina ż
przym. pólski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA['pəlæk], średniokornijski IPA['pɔlak]; lm IPA[pə'lækjɐn], średniokornijski IPA[pɔ'lakjɔn]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. Polak
odmiana:
(1.1) Polakyon
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
zapisy w ortografiach alternatywnych:
Полак
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) etn. Polak
odmiana:
(1.1) lm Polakis
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Polakica
przym. Polakju
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: