obywatel (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɔbɨˈvatɛl], AS[obyvatel], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) członek społeczeństwa danego państwa, mający określone uprawnienia i obowiązki zastrzeżone przez prawo i konstytucję; zob. też obywatel w Wikipedii
(1.2) przest. oficjalna forma zwracania się do kogoś
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Obywatel powinien dbać o swoją Ojczyznę.
składnia:
(1.1) obywatel + D.
kolokacje:
(1.1) obywatel Polski / Niemiec / Węgierhonorowy obywatel miasta
synonimy:
(1.1) skrót ob.
(1.2) pan
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obywatelstwo n, obywatelskość ż
forma żeńska obywatelka ż
przym. obywatelski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: