mieszkaniec
mieszkaniec (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mieszkaniec mieszkańcy dopełniacz mieszkańca mieszkańców celownik mieszkańcowi mieszkańcom biernik mieszkańca mieszkańców narzędnik mieszkańcem mieszkańcami miejscownik mieszkańcu mieszkańcach wołacz mieszkańcu mieszkańcy
- przykłady:
- (1.1) Ten człowiek jest mieszkańcem Warszawy.
- składnia:
- antonimy:
- (1.1) obcy, nieznajomy, gość, przybysz
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mieszkanie n
- forma żeńska mieszkanka ż
- czas. mieszkać ndk., zamieszkiwać ndk.
- przym. mieszkalny, mieszkaniowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) inwoner
- angielski: (1.1) inhabitant, indweller
- arabski: (1.1) مواطن
- baskijski: (1.1) biztanle
- białoruski: (1.1) жыхар m
- bułgarski: (1.1) жител m
- chorwacki: (1.1) stanovnik m, žitelj m
- czeski: (1.1) obyvatel m
- dolnołużycki: (1.1) wobydlaŕ m
- duński: (1.1) beboer w, indbygger w
- esperanto: (1.1) loĝanto
- fiński: (1.1) asukas
- francuski: (1.1) habitant m
- górnołużycki: (1.1) wobydler m
- hebrajski: (1.1) תושב m (toszaw)
- hiszpański: (1.1) habitante m
- islandzki: (1.1) borgari m, íbúi m
- japoński: (1.1) 住人 (じゅうにん, jūnin), 住民 (じゅうみん, jūmin), 居住者 (きょじゅうしゃ, kyojūsha)
- jidysz: (1.1) אײַנוווינער m (ajnwojner), תּושבֿ m (tojszew)
- kataloński: (1.1) habitant m
- kazachski: (1.1) тұрғын
- łaciński: (1.1) civis m
- niderlandzki: (1.1) inwoner
- niemiecki: (1.1) Einwohner m
- norweski (bokmål): (1.1) innbygger m
- norweski (nynorsk): (1.1) innbyggjar m
- nowogrecki: (1.1) κάτοικος m
- piemoncki: (1.1) abitant m
- rosyjski: (1.1) житель m
- rumuński: (1.1) locuitor m
- słowacki: (1.1) obyvateľ m
- suahili: (1.1) mkazi
- szwedzki: (1.1) invånare w, innevånare w
- turecki: (1.1) sakin, (przy podawaniu liczby) nüfus, (zbiorowo) halk
- ukraiński: (1.1) мешканець m
- węgierski: (1.1) lakos
- włoski: (1.1) abitante m
- źródła: