mieszkanka

mieszkanka (język polski)

wymowa:

IPA: [mʲjɛˈʃkãnka], AS: [mʹi ̯eškãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • i → j  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta na stałe mieszkająca w jakimś miejscu (regionie, mieście)

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp oraz M., B. i W. lm od mieszkanko

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mieszkanka	mieszkanki
dopełniacz	mieszkanki	mieszkanek
celownik	mieszkance	mieszkankom
biernik	mieszkankę	mieszkanki
narzędnik	mieszkanką	mieszkankami
miejscownik	mieszkance	mieszkankach
wołacz	mieszkanko	mieszkanki

przykłady:

(1.1) Ministerstwo zrobi ankietę wśród mieszkanek Górnego Śląska.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) turystka

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) lokatorka, współmieszkanka, rabczanka, warszawianka, krakowianka, poznanianka, łodzianka, gdańszczanka, gdynianka, wrocławianka, bydgoszczanka, wałbrzyszanka, zielonogórzanka, jeleniogórzanka, gorzowianka, płocczanka, białostoczanka, katowiczanka, bytomianka, tarnowianka, radomianka, lublinianka, szczecinianka, kielczanka, olsztynianka, ełczanka, opolanka, koszalinianka, puławianka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mieszkanie n, mieszkalnictwo n

forma męska mieszkaniec m

czas. mieszkać, zamieszkiwać

przym. mieszkalny, mieszkaniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. mieszkaniec

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: mieszkaniec

• białoruski: (1.1) жыхарка ż
• bułgarski: (1.1) жителка ż
• czeski: (1.1) obyvatelka ż
• dolnołużycki: (1.1) wobydlarka ż
• francuski: (1.1) habitante ż
• hiszpański: (1.1) habitante ż
• niderlandzki: (1.1) bewoonster ż
• niemiecki: (1.1) Einwohnerin ż, Bewohnerin ż
• rosyjski: (1.1) жительница ż
• słoweński: (1.1) domačinka ż
• ukraiński: (1.1) ме́шканка ż
• włoski: (1.1) abitante ż

źródła: