koszalinianka
koszalinianka (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔʃalʲĩˈɲãnka], AS: [košalʹĩńãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Koszalina[1]
- (1.2) kobieta pochodząca z Koszalina, urodzona w Koszalinie
- odmiana:
- (1.1-2)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koszalinianka koszalinianki dopełniacz koszalinianki koszalinianek celownik koszaliniance koszaliniankom biernik koszaliniankę koszalinianki narzędnik koszalinianką koszaliniankami miejscownik koszaliniance koszaliniankach wołacz koszalinianko koszalinianki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitna / znana koszalinianka • szanowne / drogie koszalinianki!
- (1.2) rodowita koszalinianka • koszalinianka z krwi i kości / z urodzenia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Koszalin m, Koszalińskie n, koszaliniak m
- forma męska koszalinianin m
- przym. koszaliński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „koszalinianka” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „koszalinianka” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
