zamieszkać
zamieszkać (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. zamieszkiwać)
- (1.1) wprowadzić się gdzieś, zacząć gdzieś mieszkać
- (1.2) o uczuciach, zjawiskach itp.: ukazać się, pojawić się
- (1.3) st.pol. opuścić, zaniedbać
- (1.4) daw. spóźnić się[1]
- odmiana:
- (1.1-2) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zamieszkać czas przyszły prosty zamieszkam zamieszkasz zamieszka zamieszkamy zamieszkacie zamieszkają czas przeszły m zamieszkałem zamieszkałeś zamieszkał zamieszkaliśmy zamieszkaliście zamieszkali ż zamieszkałam zamieszkałaś zamieszkała zamieszkałyśmy zamieszkałyście zamieszkały n zamieszkałom zamieszkałoś zamieszkało tryb rozkazujący niech zamieszkam zamieszkaj niech zamieszka zamieszkajmy zamieszkajcie niech zamieszkają pozostałe formy czas zaprzeszły m zamieszkałem był zamieszkałeś był zamieszkał był zamieszkaliśmy byli zamieszkaliście byli zamieszkali byli ż zamieszkałam była zamieszkałaś była zamieszkała była zamieszkałyśmy były zamieszkałyście były zamieszkały były n zamieszkałom było zamieszkałoś było zamieszkało było forma bezosobowa czasu przeszłego zamieszkano tryb przypuszczający m zamieszkałbym,
byłbym zamieszkałzamieszkałbyś,
byłbyś zamieszkałzamieszkałby,
byłby zamieszkałzamieszkalibyśmy,
bylibyśmy zamieszkalizamieszkalibyście,
bylibyście zamieszkalizamieszkaliby,
byliby zamieszkaliż zamieszkałabym,
byłabym zamieszkałazamieszkałabyś,
byłabyś zamieszkałazamieszkałaby,
byłaby zamieszkałazamieszkałybyśmy,
byłybyśmy zamieszkałyzamieszkałybyście,
byłybyście zamieszkałyzamieszkałyby,
byłyby zamieszkałyn zamieszkałobym,
byłobym zamieszkałozamieszkałobyś,
byłobyś zamieszkałozamieszkałoby,
byłoby zamieszkałoimiesłów przysłówkowy uprzedni zamieszkawszy rzeczownik odczasownikowy zamieszkanie, niezamieszkanie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. omieszkać dk., zamieszkiwać ndk., mieszkać ndk.
- rzecz. mieszkanie n, zamieszkanie n, zamieszkiwanie n
- przym. zamieszkały, zamieszkany, mieszkaniowy, mieszkalny, niezamieszkany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) forma zamieszkany w znaczeniu „taki, w którym ktoś mieszka” (np. zamieszkany dom) jest poprawna, mimo że sam czasownik zamieszkać jest nieprzechodni (forma ta jest tylko pozornie imiesłowem przymiotnikowym biernym od tego czasownika, w rzeczywistości to odrębny przymiotnik)[2]
- tłumaczenia:
- (1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: spóźnić się
- angielski: (1.1) settle; (1.2) descend, prevail
- arabski: (1.1) قطن, وطن
- hiszpański: (1.1) establecerse, asentarse, instalarse, domiciliarse
- łaciński: (1.1) sedeo
- niemiecki: (1.1) ziehen, einziehen; (1.2) einziehen
- źródła:
- ↑ Witold Doroszewski, Objaśnienia wyrazów i zwrotów, „Poradnik Językowy” nr 2/1951, s. 28.
- ↑ Porada „zamieszkały czy zamieszkany?” w: Poradnia językowa PWN.