lokator
lokator (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ktoś, kto mieszka w wynajętym mieszkaniu
- (1.2) hist. założyciel wsi lub miasta dokonujący lokacji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lokator lokatorzy dopełniacz lokatora lokatorów celownik lokatorowi lokatorom biernik lokatora lokatorów narzędnik lokatorem lokatorami miejscownik lokatorze lokatorach wołacz lokatorze lokatorzy - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lokator lokatory dopełniacz lokatora lokatorów celownik lokatorowi lokatorom biernik lokator lokatory narzędnik lokatorem lokatorami miejscownik lokatorze lokatorach wołacz lokatorze lokatory
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) zasadźca
- (2.1) lokalizator
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) najemca, mieszkaniec
- hiponimy:
- (1.1) sublokator, współlokator, walet
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lokal m, lokowanie n, lokacja ż, ulokowanie n, lokalizator m, lokalizacja ż, lokalizowanie n, zlokalizowanie n
- czas. lokować ndk., ulokować dk., lokalizować ndk., zlokalizować dk.
- przym. lokatorski, lokalowy
- przysł. lokatorsko, lokalowo
- związki frazeologiczne:
- dziki lokator
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tenant, lodger, boarder
- białoruski: (1.1) жыхар m
- bułgarski: (1.1) квартирант m
- fiński: (1.1) asukas
- francuski: (1.1) locataire m
- hiszpański: (1.1) inquilino m
- interlingua: (1.1) locatario
- jidysz: (1.1) לאָקאַטאָר m
- niemiecki: (1.1) Mieter m
- rosyjski: (1.1) квартирант m
- szwedzki: (1.1) hyresgäst w
- włoski: (1.1) locatario m, inquilino m, affittuario m
- źródła: