polaco

polaco (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [po.'la.ko]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Polak

(1.2) jęz. język polski

(1.3) pejor. pot. Katalończyk

przymiotnik

(2.1) polski

odmiana:

(1.1) lm polacos

(2.1) lp polaco m, polaca ż; lm polacos m, polacas ż

przykłady:

(1.1) ¿Es usted polaco? → (Czy) Pan jest Polakiem?

(1.2) Me gustaría aprender el polaco. → Chciałbym/Chciałabym nauczyć się języka polskiego.

(2.1) La cultura polaca no es muy conocida en España. → Kultura polska nie jest zbyt znana w Hiszpanii.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) polonés

(1.3) catalán

(2.1) polonés

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. polonés

rzecz. Polonia ż, polonés m, polonesa ż, polonio m, polaca ż, polacada ż, polaquito m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

polaco (język portugalski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Polak

(1.2) język polski

przymiotnik

(2.1) polski

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. polonês

rzecz. polaca ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: