nauczyć
(Przekierowano z nauczyć się)
nauczyć (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [naˈwuʧ̑ɨʨ̑], AS: [nau̯učyć], zjawiska fonetyczne: epenteza ł
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. uczyć)
czasownik zwrotny dokonany nauczyć się (ndk. uczyć się)
- (2.1) zdobyć pewną wiedzę lub umiejętność
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIb
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik nauczyć czas przyszły prosty nauczę nauczysz nauczy nauczymy nauczycie nauczą czas przeszły m nauczyłem nauczyłeś nauczył nauczyliśmy nauczyliście nauczyli ż nauczyłam nauczyłaś nauczyła nauczyłyśmy nauczyłyście nauczyły n nauczyłom nauczyłoś nauczyło tryb rozkazujący niech nauczę naucz niech nauczy nauczmy nauczcie niech nauczą pozostałe formy czas zaprzeszły m nauczyłem był nauczyłeś był nauczył był nauczyliśmy byli nauczyliście byli nauczyli byli ż nauczyłam była nauczyłaś była nauczyła była nauczyłyśmy były nauczyłyście były nauczyły były n nauczyłom było nauczyłoś było nauczyło było forma bezosobowa czasu przeszłego nauczono tryb przypuszczający m nauczyłbym,
byłbym nauczyłnauczyłbyś,
byłbyś nauczyłnauczyłby,
byłby nauczyłnauczylibyśmy,
bylibyśmy nauczylinauczylibyście,
bylibyście nauczylinauczyliby,
byliby nauczyliż nauczyłabym,
byłabym nauczyłanauczyłabyś,
byłabyś nauczyłanauczyłaby,
byłaby nauczyłanauczyłybyśmy,
byłybyśmy nauczyłynauczyłybyście,
byłybyście nauczyłynauczyłyby,
byłyby nauczyłyn nauczyłobym,
byłobym nauczyłonauczyłobyś,
byłobyś nauczyłonauczyłoby,
byłoby nauczyłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m nauczony, nienauczony nauczeni, nienauczeni ż nauczona, nienauczona nauczone, nienauczone n nauczone, nienauczone imiesłów przysłówkowy uprzedni nauczywszy rzeczownik odczasownikowy nauczenie, nienauczenie - (2.1) koniugacja VIb
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik nauczyć się czas przyszły prosty nauczę się nauczysz się nauczy się nauczymy się nauczycie się nauczą się czas przeszły m nauczyłem się nauczyłeś się nauczył się nauczyliśmy się nauczyliście się nauczyli się ż nauczyłam się nauczyłaś się nauczyła się nauczyłyśmy się nauczyłyście się nauczyły się n nauczyłom się nauczyłoś się nauczyło się tryb rozkazujący niech się nauczę naucz się niech się nauczy nauczmy się nauczcie się niech się nauczą pozostałe formy czas zaprzeszły m nauczyłem się był nauczyłeś się był nauczył się był nauczyliśmy się byli nauczyliście się byli nauczyli się byli ż nauczyłam się była nauczyłaś się była nauczyła się była nauczyłyśmy się były nauczyłyście się były nauczyły się były n nauczyłom się było nauczyłoś się było nauczyło się było forma bezosobowa czasu przeszłego nauczono się tryb przypuszczający m nauczyłbym się,
byłbym się nauczyłnauczyłbyś się,
byłbyś się nauczyłnauczyłby się,
byłby się nauczyłnauczylibyśmy się,
bylibyśmy się nauczylinauczylibyście się,
bylibyście się nauczylinauczyliby się,
byliby się nauczyliż nauczyłabym się,
byłabym się nauczyłanauczyłabyś się,
byłabyś się nauczyłanauczyłaby się,
byłaby się nauczyłanauczyłybyśmy się,
byłybyśmy się nauczyłynauczyłybyście się,
byłybyście się nauczyłynauczyłyby się,
byłyby się nauczyłyn nauczyłobym się,
byłobym się nauczyłonauczyłobyś się,
byłobyś się nauczyłonauczyłoby się,
byłoby się nauczyłoimiesłów przysłówkowy uprzedni nauczywszy się rzeczownik odczasownikowy nauczenie się, nienauczenie się
- przykłady:
- (2.1) Uczniowie lepiej opanują wiedzę historyczną, jeżeli na lekcjach geografii nauczą się czytania mapy, będą znać ukształtowanie lub klimat terenów, na których rozgrywały się ważne wydarzenia historyczne[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nauczanka ż, naukowość ż, nauczenie n, uczeń mos, uczony mos, nauczyciel mos, nauka ż
- czas. uczyć ndk.
- przym. uczony, wyuczalny, uczniowski
- związki frazeologiczne:
- przygody nauczą zgody
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: uczyć
- białoruski: (1.1) навучыць; (2.1) навучыцца
- dolnołużycki: (1.1) nawuknuś
- kaszubski: (1.1) naùczëc; (2.1) naùczëc sã
- ukraiński: (1.1) навчити; (2.1) навчитися
- wilamowski: (1.1) łiyn
- źródła:
- ↑ Sławomir Piskorz (red.), Zarys dydaktyki geografii, 1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.