nauczanka (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. środ. nauczycielka klas 13
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pojawiło się więc kolejne wyzwanie dla nauczanki. Co zrobię, gdy we wrześniu sytuacja epidemiologiczna pogorszy się i przyjdzie mi prowadzić zdalne nauczanie z pierwszoklasistami?![1]
(1.1) Tylko u nas gra terenowa dla nauczanek z prawdziwego zdarzenia![2]
(1.1) Najwięcej dostawało się nauczycielom wczesnoszkolnym, wiadomo, w końcu to one, nauczanki, rozpoczynały szkolną edukację i uczyły dzieci podstaw wszystkiego[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nauczanie n, nauczyciel mos, nauczycielka ż, nauczycielstwo n
przym. nauczycielski
czas. nauczać ndk., nauczyć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. nauczanie początkowe (nauczanie wczesnoszkolne)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: