Aneks:Język polski - koniugacja VIb

Spis treści aneksu | Język polski | Indeks:Hasła w języku polskim

Według koniugacji VIb odmieniają się czasowniki, które w bezokoliczniku kończą się na "~yć". Odmiany "VIa" i "VIb" różnią się tym, że w odmianie VIa ostatnia spółgłoska tematu jest zmiękczona ("~ić").

W trybie rozkazującym występuje zmiana "o" na "ó" w temacie (o ile występuje). Pozostałe części tematu nie zmieniają się.


Forma Liczba pojedyncza Liczba mnoga
1 os. 2 os. 3 os. 1 os. 2 os. 3 os.
Bezokolicznik ~yć
wierzyć
Czas teraźniejszy (ndok.) lub przyszły prosty* (dok.)
wierzę
~ysz
wierzysz
~y
wierzy
~ymy
wierzymy
~ycie
wierzycie

wierzą
Czas przeszły m ~yłem
wierzyłem
~yłeś
wierzyłeś
~ył
wierzył
~yliśmy
wierzyliśmy
~yliście
wierzyliście
~yli
wierzyli
ż ~yłam
wierzyłam
~yłaś
wierzyłaś
~yła
wierzyła
~yłyśmy
wierzyłyśmy
~yłyście
wierzyłyście
~yły
wierzyły
n - - ~yło
wierzyło
Forma bezosobowa czasu przeszłego ~ono
wierzono
Tryb rozkazujący - ~
wierz
- ~my
wierzmy
~cie
wierzcie
-
Tryb przypuszczający m ~yłbym
wierzyłbym
~yłbyś
wierzyłbyś
~yłby
wierzyłby
~ylibyśmy
wierzylibyśmy
~ylibyście
wierzylibyście
~yliby
wierzyliby
ż ~yłabym
wierzyłabym
~yłabyś
wierzyłabyś
~yłaby
wierzyłaby
~yłybyśmy
wierzyłybyśmy
~yłybyście
wierzyłybyście
~yłyby
wierzyłyby
n - - ~yłoby
wierzyłoby
Imiesłów przymiotnikowy czynny** m ~ący
wierzący
ż ~ąca
wierząca
~ące
wierzące
n - - ~ące
wierzące
Imiesłów przymiotnikowy bierny (ndok.) lub imiesłów przymiotnikowy przeszły (dok.)** m ~ony
wierzony
~eni
wierzeni
ż ~ona
wierzona
~one
wierzone
n - - ~one
wierzone
Imiesłów przysłówkowy współczesny ~ąc
wierząc
Imiesłów przysłówkowy uprzedni (dok.) ~ywszy
(uwierzywszy)
Rzeczownik odczasownikowy ~enie
wierzenie

* Czasowniki niedokonane tworzą czas przyszły złożony przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i swojej odpowiedniej formy czasu przeszłego w 3. osobie („będę czytał”, „będę czytała”, „będziesz czytał” itd.) lub przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i bezokolicznika („będę czytać”, „będziesz czytać” itd.). Czasowniki dokonane nie tworzą czasu teraźniejszego.

** Imiesłowy ulegają deklinacji takiej samej, jak przymiotniki. Zobacz też: Aneks:Język polski - przymiotniki

Skróty: dk. – forma występuje dla czasowników dokonanych; ndk. – forma występuje dla czasowników niedokonanych; m – rodzaj męski; ż – rodzaj żeński; n – rodzaj nijaki.

Wyjaśnienie: w języku polskim, w liczbie mnogiej, występują dwa rodzaje: rodzaj męskoosobowy i niemęskoosobowy. Dla zachowania przejrzystości tabelki, formy czasowników tych osób zostały przypisane do rzędu rodzaju męskiego liczby pojedynczej (rodzaj męskoosobowy) oraz do rzędu rodzajów żeńskiego i nijakiego (rodzaj niemęskoosobowy).