umiejętność

umiejętność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌũmʲjɛ̇ˈjɛ̃ntnɔɕt͡ɕ], AS: [ũmʹi ̯ėi ̯ẽntność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biegłość w danym temacie, praktyczna zdolność do robienia czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	umiejętność	umiejętności
dopełniacz	umiejętności	umiejętności
celownik	umiejętności	umiejętnościom
biernik	umiejętność	umiejętności
narzędnik	umiejętnością	umiejętnościami
miejscownik	umiejętności	umiejętnościach
wołacz	umiejętności	umiejętności

przykłady:

(1.1) Umiejętności kulinarne twojej mamy są imponujące.

składnia:

kolokacje:

(1.1) umiejętność zarządzania / rozmowy • niesamowite / ponadprzeciętne umiejętności • umiejętności społeczne / zawodowe

synonimy:

(1.1) zdolność; gw. (Górny Śląsk) grajfka

antonimy:

(1.1) niezdolność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. umieć

przym. umiejętny

przysł. umiejętnie, nieumiejętnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) aftësi ż
• angielski: (1.1) ability
• arabski: (1.1) قدرة ż, حذق
• bułgarski: (1.1) вещина
• duński: (1.1) evne w
• esperanto: (1.1) kapablo, kapableco
• francuski: (1.1) faculté ż, habileté ż, adresse ż
• hiszpański: (1.1) facultad ż, habilidad ż
• jidysz: (1.1) קענען n (kenen), קענטעניש n (kentenisz)
• kazachski: (1.1) икем, шеберлік
• niemiecki: (1.1) Fähigkeit ż
• rosyjski: (1.1) умение n, способность ż, навык m

źródła: