lekcja

lekcja (język polski)

lekcja (1.1) w szkole

lekcja (1.1) śpiewu

wymowa:: IPA: [ˈlɛkt͡sʲja], AS: [lekcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. jednostka zajęć dydaktycznych

(1.2) rozdział w podręczniku

(1.3) przen. przykre doświadczenie będące przestrogą

(1.4) jęz. sposób odczytywania znaków danego pisma; zob. też lekcja (językoznawstwo) w Wikipedii

(1.5) liter. pierwszy etap opracowywania dzieła antycznego, polegający na jego głośnym odczytaniu^[1]

(1.6) rel. fragment Biblii przeznaczony do czytania na mszy^[2]

(1.7) lekcje pot. praca domowa

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lekcja	lekcje
dopełniacz	lekcji	lekcji / przest. lekcyj
celownik	lekcji	lekcjom
biernik	lekcję	lekcje
narzędnik	lekcją	lekcjami
miejscownik	lekcji	lekcjach
wołacz	lekcjo	lekcje

przykłady:: (1.1) Lekcja w szkole trwa 4 5 minut.; (1.4) To będzie dla ciebie lekcja na przyszłość.

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) godzina lekcyjna; (1.4) nauczka, morał; (1.6) czytanie^[2]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lekcje lm nmos, lekcjonarz mrz

zdrobn. lekcyjka ż

przym. lekcyjny

związki frazeologiczne:: dać lekcję • przest. wydawać lekcję

etymologia:: łac. lectio → czytanie, lektura

uwagi:

tłumaczenia:

angielski: (1.1) lesson; (1.2) unit; (1.3) lesson; (1.5) lesson
arabski: (1.1) درس m (dars)
białoruski: (1.1) урок m (urok); (1.3) урок m (urok)
bułgarski: (1.1) урок m; (1.3) урок m
chiński standardowy: (1.1) 课 (kè), 课文 (kèwén); (1.2) 课 (kè)
chorwacki: (1.1) lekcija ż
duński: (1.1) time w; (1.3) lektie w; (1.6) lektie w; (1.7) lektie w
esperanto: (1.1) leciono; (1.3) instruo, instruaĵo
fiński: (1.1) oppitunti
francuski: (1.1) leçon ż
gruziński: (1.1) გაკვეთილი (gak'vetili)
hindi: (1.1) कक्षा ż (kakṣā)
hiszpański: (1.1) lección ż, clase ż; (1.2) lección ż; (1.3) lección ż, advertencia ż, amonestación ż; (1.6) lección, lectura; (1.7) deberes m, tareas ż
irlandzki: (1.1) ceacht m
kataloński: (1.1) lliçó ż
litewski: (1.1) pamoka
łaciński: (1.1) documentum n, auditio ż
maltański: (1.1) lezzjoni ż
niemiecki: (1.1) Lehrstunde ż, Stunde ż; (1.2) Lektion ż; (1.3) Lektion ż
norweski (bokmål): (1.1) leksjon m
nowogrecki: (1.1) μάθημα n (máthima)
polski język migowy:
(w zapisie SignWriting)
(1.1)
rosyjski: (1.1) урок m (urok); (1.3) урок m (urok)
słowacki: (1.1) lekcia ż
słoweński: (1.1) lekcija ż
somalijski: (1.1) cashar m
starogrecki: (1.1) μάθημα n (máthēma)
szwedzki: (1.1) lektion w
turecki: (1.1) ders, çimke, sebak
tuvalu: (1.1) akoga, lēsona
ukraiński: (1.1) лекція ż (lekcìâ)
uzbecki: (1.1) dars
węgierski: (1.1) lecke, óra, tanóra
włoski: (1.1) lezione ż; (1.2) lezione ż; (1.3) lezione ż; (1.6) lezione ż

źródła:

↑ Słownik terminów literackich, red. Janusz Sławiński, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2000, ISBN 83-04-04417-X, s. 273.
↑ ^2,0 ^2,1 Hasło „lekcja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

lekcja (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) lekcja, nauka^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: pol. lekcja

uwagi:

źródła:

↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 258.

[1] Słownik terminów literackich, red. Janusz Sławiński, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2000, ISBN 83-04-04417-X, s. 273.

[usjp-2] 2,0 ^2,1 Hasło „lekcja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

[3] Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 258.

[1]

[2]

[1]