morał

morał (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmɔraw], AS: [morau̯] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zwięzły, pouczający wniosek podsumowujący

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	morał	morały
dopełniacz	morału	morałów
celownik	morałowi	morałom
biernik	morał	morały
narzędnik	morałem	morałami
miejscownik	morale	morałach
wołacz	morale	morały

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) prawić morały

synonimy:

(1.1) nauczka, wniosek, nauka, pouczenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. moralizatorstwo n, moralizowanie n, moralność ż, moralitet m, moralista m, moralistka ż, umoralnianie n, umoralnienie n, morale n, moralik mrz

czas. moralizować, umoralniać ndk., umoralnić dk.

przym. moralny, niemoralny, moralitetowy, moralnościowy

przysł. moralnie, niemoralnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) moral
• duński: (1.1) moral w
• niemiecki: (1.1) Moral ż
• szwedzki: (1.1) moral w
• włoski: (1.1) morale ż

źródła: