Wikisłownik

podręcznik

podręcznik (język polski)

edytuj
 
podręcznik (1.1)
wymowa:
IPA: [pɔdˈrɛ̃n͇ʧ̑ʲɲik], AS: [podrẽṇčʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ę  ​?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: pod•ręcz•nik
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książka służąca do nauki, podająca wiedzę z jakiejś dziedziny; zob. też podręcznik w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpodręcznikpodręczniki
dopełniaczpodręcznikapodręczników
celownikpodręcznikowipodręcznikom
biernikpodręcznikpodręczniki
narzędnikpodręcznikiempodręcznikami
miejscownikpodręcznikupodręcznikach
wołaczpodręcznikupodręczniki
przykłady:
(1.1) Zaczynamy lekcję. Otwórzcie podręczniki na stronie 15 (= piętnastej).
składnia:
kolokacje:
(1.1) podręcznik do matematyki / biologii / języka polskiego • podręcznik szkolny / akademicki • podręcznik użytkownika (do programu komputerowego / urządzenia)
synonimy:
(1.1) pot. książka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rączęta nmos, podręcznikarstwo n, podręcze n, ręczniczek mrz, ręcznik mrz, ręka ż
przym. podręcznikowy, podręczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pod + ręka + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=podręcznik&oldid=8342938”