podręczny
podręczny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) łatwo dostępny, możliwy do użycia w każdej chwili lub każdych okolicznościach
- (1.2) zawierający najbardziej istotne rzeczy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik podręczny podręczna podręczne podręczni podręczne dopełniacz podręcznego podręcznej podręcznego podręcznych celownik podręcznemu podręcznej podręcznemu podręcznym biernik podręcznego podręczny podręczną podręczne podręcznych podręczne narzędnik podręcznym podręczną podręcznym podręcznymi miejscownik podręcznym podręcznej podręcznym podręcznych wołacz podręczny podręczna podręczne podręczni podręczne
- przykłady:
- (1.1) Na szczęście Natasza już rozkładała na kocu podręczną apteczkę[1].
- (1.2) - Hotelik skromny, ale aromat drzew cynamonowych bardzo przyjemny - rzekł Tomek wnosząc do chatki podręczne bagaże dziewcząt[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) biblioteka podręczna, księgozbiór podręczny
- (1.2) słownik podręczny
- synonimy:
- (1.1) przenośny, kieszonkowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ręczny
- rzecz. rączęta nmos, ręczniczek mrz, ręka ż, ręczny mrz, podręcznik mrz, podręcze n, podręczna ż, podręczność ż
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) ĉemana
- hiszpański: (1.1) de mano, portátil, a mano; (1.2) manual, básico
- niderlandzki: (1.1) w złożeniach hand-
- źródła:
- ↑ Alfred Szklarski, Tomek wśród łowców głów, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Alfred Szklarski, Tomek wśród łowców głów, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.