repatriacja (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌrɛpaˈtrʲjat͡sʲja], AS[repatrʹi ̯acʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. powrót do ojczystego kraju; zob. też repatriacja w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Czytam jej artykuł o repatriacji Polaków z ZSRR.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reemigracja
antonimy:
(1.1) emigracja
hiperonimy:
(1.1) powrót, migracja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. repatriant m, repatriantka ż, repatriowanie n
czas. repatriować się
przym. repatriacyjny, repatriancki
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. repatriation[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „repatriacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Hasło „repatriacja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.