dorobek

dorobek (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) to, czego ktoś się dorobił

(1.2) ogół twórczości określonego uczonego, pisarza, artysty itp.

(1.3) ogół osiągnięć w jakiejś dziedzinie

(1.4) dorabianie się, zdobywanie majątku

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dorobek	dorobki
dopełniacz	dorobku	dorobków
celownik	dorobkowi	dorobkom
biernik	dorobek	dorobki
narzędnik	dorobkiem	dorobkami
miejscownik	dorobku	dorobkach
wołacz	dorobku	dorobki

przykłady:

(1.1) Małżonkowie mogą w umowie majątkowej zmienić lub uchylić ustawowy ustrój wspólności dorobków.

(1.2) Charakteryzując cechy sztuki awangardowej, nie możemy zapominać o świadomym odrzuceniu dorobku pokoleń artystów.

(1.3) Kreacjoniści ignorują dorobek współczesnej paleoantropologii.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dorobnik mos, dorobkiewicz mos

czas. dorobić dk., dorabiać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) набытак m, маёмасць ż; (1.2) дасягненне n, здабытак m; (1.3) вынік m; (1.4) узбагачэнне n
• kaszubski: (1.1) doróbk m; (1.2) doróbk m; (1.3) doróbk m; (1.4) doróbk m

źródła: