odrzucenie

odrzucenie (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od odrzucić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odrzutowiec mrz, odrzut m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dismissal, disclaimer, renunciation, rejection, repudiation, refusal
• hiszpański: (1.1) repudio m, repulsa ż, repulsión ż, exclusión ż, negativa ż, rechazo m
• niemiecki: (1.1) Verwerfung ż, Ablehnung ż, Abstoßung ż, Ausschlagung ż, prośby: Verweigerung ż, przeszczepu: Abstoßungsreaktion ż, spadku: Erbausschlagung ż / Erbschaftsausschlagung ż, odpowiedzialności: Haftungsablehnung ż

źródła: