sztuka (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[ˈʃtuka], AS[štuka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szt. twórczość artystyczna
(1.2) umiejętność wymagająca szczególnych zdolności
(1.3) pojedynczy przedmiot, egzemplarz, element
(1.4) teatr. utwór sceniczny, przedstawienie
(1.5) daw. jednostka sprzedaży tkanin
(1.6) o osobie posiadającej określone cechy
(1.7) pot. dziewczyna
(1.8) daw. kawałek, szmat, kęs
(1.9) gwara muzyków rockowych koncert
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Dla większości Polaków najważniejszą ze sztuk jest film.
(1.2) Rzeźbienie w drewnie jest prawdziwą sztuką, nie każdy to potrafi.
(1.3) Szklanki tanie, tylko 1,50 złotego za sztukę.
(1.4) popularną sztukę teatr grał ponad 200 (dwieście) razy!
(1.6) Niezła z niej sztuka!
(1.8) Szarpajmy jadło na sztuki, a kiedy jadła nie stanie, szarpajmy ciało na sztuki, niechaj nagie świecą kości![1]
(1.9) Chłopaki, daliśmy dziś zajebistą sztukę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dzieło sztukisztuki plastyczneakademia sztuki • sztuka romańska / gotycka/ barokowasztuka użytkowa / sztuka zdobnicza
(1.2) sztuki walki • sztuka kulinarna / miłości
(1.4) wystawiać/grać sztukę
synonimy:
(1.1) artyzm
(1.1-2) kunszt
(1.3) egzemplarz, jednostka, element
(1.7) maniurka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sztukowanie n
zdrobn. sztuczka ż
czas. sztukować ndk.
przym. sztuczny
związki frazeologiczne:
do trzech razy sztukasztuka mięsasztuki pięknetwarda sztukasztuka dla sztuki
etymologia:
niem. Stück
uwagi:
tłumaczenia:
(1.7) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziewczyna
źródła:
  1. A. Mickiewicz