jadło

jadło (język polski)

jadło (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈjadwɔ], AS: [i ̯adu̯o] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. pokarm

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. n lp przesz. od: jeść

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jadło	jadła
dopełniacz	jadła	jadeł
celownik	jadłu	jadłom
biernik	jadło	jadła
narzędnik	jadłem	jadłami
miejscownik	jadle	jadłach
wołacz	jadło	jadła

przykłady:

(1.1) Znam jedną restaurację ze swojskim jadłem tuż obok dworca w Katowicach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) jadłodajnia • jadłospis • jadłowstręt • chłopskie / kociewskie / przednie / swojskie / śląskie jadło

synonimy:

(1.1) jedzenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jadalny mrz, jedzenie n, jadalnia ż, jadanie n, jeść n, jadalność ż

czas. jadać ndk., jeść ndk.

przym. jadalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. jeść + -dło

uwagi:

tłumaczenia:

• jidysz: (1.1) עסנוואַרג n (esnwarg)
• rosyjski: (1.1) яство n

źródła: