wystawiać (język polski) edytuj

 
ktoś wystawia (1.2) tyłek przez okno
wymowa:
IPA[vɨˈstavʲjäʨ̑], AS[vystavʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) kłaść coś na widoku, pokazywać
(1.2) umieszczać na zewnątrz
(1.3) teatr. o sztuce: grać przed publicznością
(1.4) łow. o psie: wskazywać ciałem zwierzynę
(1.5) sport. podawać piłkę (na strzał)
(1.6) inform. pot. generować i udostępniać dane
(1.7) tworzyć i udostępniać dokumenty
(1.8) udostępniać do sprzedaży
(1.9) oceniać
odmiana:
koniugacja I
przykłady:
(1.1) Żebrak wystawiał ręce po pieniądze, jednak nikt nie chciał mu ich dać.
(1.2) Zawsze w lecie wystawiam swoje drzewko cytrynowe na taras, by ładnie rosło.
(1.3) W tym tygodniu przyjeżdżają do nas aktorzy z Tatarstanu i wystawiają w naszym teatrze pantomimę.
(1.3) To dziwne, że w jednym sezonie w tym mieście oba teatry muzyczne wystawiały dwie różne adaptacjeSkrzypka na dachu”.
(1.4) Pies już coś wystawiał, stanął jak wryty z jedną łapą podniesioną. (A. Dygasiński: Zając)
(1.5) Piotrek wystawia piłkę tak precyzyjnie, że każdy mógłby bez problemu strzelić bramkę.
(1.6) Co miesiąc wystawiany jest nowy mart.
(1.7) Urzędnik wystawiał lewe zaświadczenia.
(1.8) Co się opłaca wystawiać w sklepie internetowym?
(1.9) Uważam, że ten belfer wystawia wyjątkowo niesprawiedliwe oceny.
składnia:
(1.1-2,1.4-8) wystawiać + B.
(1.3) wystawiać + B. przed + N.
kolokacje:
synonimy:
(1.1-8) przest. wystawować
(1.9) oceniać, dawać
antonimy:
(1.2) wstawiać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wystawa ż, wystawka ż, wystawiennictwo n, wystawiennik m, wystawność ż, wystawienie n, wystawianie n
czas. stawiać, postawić, wystawić dk., wystawować ndk.
przym. wystawowy, wystawienniczy, wystawny, wystawiony, wystawiany
przysł. wystawnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: