sztuczka

sztuczka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) popis zręczności sprawnie wykonywanych

(1.2) pot. przen. zachowanie, posunięcie, przez które chcemy coś osiągnąć, korzystając z cudzej naiwności, niewiedzy itp.

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sztuczka	sztuczki
dopełniacz	sztuczki	sztuczek
celownik	sztuczce	sztuczkom
biernik	sztuczkę	sztuczki
narzędnik	sztuczką	sztuczkami
miejscownik	sztuczce	sztuczkach
wołacz	sztuczko	sztuczki

przykłady:

(1.1) Wszyscy poznaliśmy zasady sztuczki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) fortel, trik, wybieg; pot. szacher-macher

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) popis

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sztuka ż, sztuczność ż

czas. sztukować ndk.

przym. sztuczny

przysł. sztucznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) trick; (1.2) trick
• niemiecki: (1.1) Trick; (1.2) Trick
• włoski: (1.1) trick m; (1.2) bindolo m, trucco m

źródła: