dorobkiewicz
dorobkiewicz (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pogard. osoba bogata lub o wysokiej pozycji społecznej osiągniętej z wykorzystaniem sprzyjających okoliczności
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dorobkiewicz dorobkiewicze dopełniacz dorobkiewicza dorobkiewiczów celownik dorobkiewiczowi dorobkiewiczom biernik dorobkiewicza dorobkiewiczów narzędnik dorobkiewiczem dorobkiewiczami miejscownik dorobkiewiczu dorobkiewiczach wołacz dorobkiewiczu dorobkiewicze
- przykłady:
- (1.1) Sztuka, napisana z dużym humorem i wdziękiem, opowiada o perypetiach młodego szlachcica starającego się o rękę córki tytułowego dorobkiewicza, ten jednak usiłuje wydać ją za księcia[1]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) nowobogacki, nuworysz, parweniusz; daw. dorobnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dorobek mrz, dorobkiewiczostwo n, dorobnik mos
- przym. dorobkiewiczowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dorobić się
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nuworysz
- esperanto: (1.1) elsaltulo, novriĉulo
- hiszpański: (1.1) nuevo rico m
- niemiecki: (1.1) Emporkömmling m
- węgierski: (1.1) újgazdag
- włoski: (1.1) pidocchio rifatto m, pidocchio risalito m
- źródła: