dorobkiewicz (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. osoba bogata lub o wysokiej pozycji społecznej osiągniętej z wykorzystaniem sprzyjających okoliczności
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sztuka, napisana z dużym humorem i wdziękiem, opowiada o perypetiach młodego szlachcica starającego się o rękę córki tytułowego dorobkiewicza, ten jednak usiłuje wydać za księcia[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nowobogacki, nuworysz, parweniusz; daw. dorobnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dorobek mrz, dorobkiewiczostwo n, dorobnik mos
przym. dorobkiewiczowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dorobić się
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nuworysz
źródła: