zapominać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌzapɔ̃ˈmʲĩnaʨ̑], AS[zapõmʹĩnać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zapomnieć)

(1.1) tracić coś z pamięci, przestawać pamiętać o czymś
(1.2) gubić coś, zostawiać coś gdzieś (= zapominać (1.1) zabrać coś ze sobą)

czasownik zwrotny niedokonany zapominać się (dk. zapomnieć się)

(2.1) przekraczać pewne granice, przyjęte normy
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Nie zapomina się łatwo swojej pierwszej miłości.
składnia:
(1.1) zapominać + B.nie zapominać + D. • zapominać o + Ms.
(1.2) (nie) zapominać + D. • zapominać o + Ms.
kolokacje:
(1.1) zapominać czyjegoś nazwiska / wyglądu / … • zapominać coś zrobić • zapominać o czymś / urodzinach żony / napisaniu listu / …
synonimy:
antonimy:
(1.1) zapamiętywać, przypominać (sobie)
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niezapominajka ż, zapominalstwo n, zapominalski m, zapominka ż, zapominanie n, zapomnienie n
czas. przypominać ndk., zapomnieć dk., zapomnieć się dk.
przym. zapominalski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) czasownik, choć przechodni, zawsze łączy się z dopełniaczem[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Porada „zapominać” w: Poradnia językowa PWN.