Podobna pisownia Podobna pisownia: trącić

tracić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈtraʨ̑iʨ̑], AS[traćić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) przestawać posiadać jakąś rzecz
(1.2) przestawać posiadać jakąś cechę
(1.3) ponosić straty materialne na jakimś interesie lub transakcji
(1.4) stawać się mniej wartościowym
(1.5) wymierzać komuś karę śmierci
odmiana:
(1.1-5) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Marek traci pieniądze w kasynie.
(1.1) Janek traci nadzieję, że kiedykolwiek zdobędzie książkę.
(1.2) Końcówka filmu trochę zwalnia i traci na humorze.
(1.3) Dlaczego wielu inwestorów traci na giełdzie?
(1.4) Dolary tracą na wartości.
(1.5) Vlad Drakul torturował a potem tracił wrogów przez wbicie na pal.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1-3) źle wychodzić[2]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. aspekt dokonany stracić, utracić
rzecz. straceniec mos, tracenie n, strata, utrata, stracenie
ims. stracony
przym. stracony
przysł. stratnie
związki frazeologiczne:
przysłowia: skąpy dwa razy tracichytry dwa razy traci
tracić panowanie nad sobą
etymologia:
prasł. *tratititrzeć, rozcierać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Internetu
  2. Hasło „„źle wychodzić”” w: Lidia Wiśniakowska, Słownik wyrazów bliskoznacznych PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 978-83-01-14780-8.