tracić panowanie nad sobą

tracić panowanie nad sobą (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtraʨ̑iʨ̑ ˌpãnɔˈvãɲɛ nat‿ˈsɔbɔ̃w̃], AS: [traćić pãnovãńe nat‿sobõũ̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą • -ni…• zestr. akc.• akc. pob.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia niedokonana

(1.1) ulegać emocjom, bardzo się denerwować

odmiana:

(1.1) zob. tracić

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tracić nerwy, tracić panowanie nad nerwami, wychodzić z siebie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lose one's temper
• hiszpański: (1.1) perder los estribos
• niemiecki: (1.1) Beherrschung verlieren

źródła: