tracić panowanie nad sobą

tracić panowanie nad sobą (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈtraʨ̑iʨ̑ ˌpãnɔˈvãɲɛ nat‿ˈsɔbɔ̃w̃], AS[traćić pãnovãńe nat‿sobõũ̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.asynch. ą -ni…zestr. akc.akc. pob.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia niedokonana

(1.1) ulegać emocjom, bardzo się denerwować
odmiana:
(1.1) zob. tracić
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tracić nerwy, tracić panowanie nad nerwami, wychodzić z siebie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła: