transakcja
transakcja (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [trãw̃ˈzakt͡sʲja][1], AS: [trãũ̯zakcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: udźw.• zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- lub
- IPA: [trãw̃ˈsakt͡sʲja], AS: [trãũ̯sakcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hand. operacja handlowa związana z kupnem lub sprzedażą towarów bądź usług
- (1.2) inform. grupa operacji, które razem wszystkie są wycofywane, np. jeśli choć jedna z nich zakończy się błędem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik transakcja transakcje dopełniacz transakcji transakcji / przest. transakcyj[2] celownik transakcji transakcjom biernik transakcję transakcje narzędnik transakcją transakcjami miejscownik transakcji transakcjach wołacz transakcjo transakcje
- przykłady:
- (1.2) Jeśli którakolwiek modyfikacja wchodząca w skład transakcji nie powiedzie się, dochodzi do unieważnienia również wszystkich innych modyfikacji[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. transakcyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) transaction; (1.2) transaction
- arabski: (1.1) صفقة, متجر, تعامل
- baskijski: (1.1) transakzio
- czeski: (1.1) transakce
- esperanto: (1.1) transakcio
- francuski: (1.1) transaction ż
- hindi: (1.1) सौदा m (saudā)
- hiszpański: (1.1) transacción ż
- niemiecki: (1.1) Transaktion ż
- nowogrecki: (1.1) συναλλαγή ż
- portugalski: (1.1) transacção ż
- rosyjski: (1.1) транза́кция ż; (1.2) транза́кция ż
- włoski: (1.1) transazione ż
- źródła:
- ↑
Porada „transakcja i ofensywa” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Hasło „transakcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Wayne Harris, Bazy danych nie tylko dla ludzi biznesu, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1994, ISBN 83-204-1678-7, s. 133.
