pasjans

pasjans (język polski)

pasjans (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpasʲjãw̃s], AS: [pasʹi ̯ãũ̯s], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) karc. rodzaj jednoosobowej gry karcianej polegająca na układaniu w odpowiedni sposób talii kart na stole; zob. też pasjans w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pasjans	pasjansy / pasjanse
dopełniacz	pasjansa / pasjansu	pasjansów
celownik	pasjansowi	pasjansom
biernik	pasjans / pasjansa / pasjansu	pasjansy / pasjanse
narzędnik	pasjansem	pasjansami
miejscownik	pasjansie	pasjansach
wołacz	pasjansie	pasjansy / pasjanse

przykłady:

(1.1) W długie, jesienne wieczory najchętniej układam pasjanse i pijam wino.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kłaść / rozkładać / układać / stawiać / postawić pasjans (pasjansa)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. pasjansowy

rzecz. pasjansik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. patience → cierpliwość

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) solitaire, patience
• białoruski: (1.1) пасьянс m
• bułgarski: (1.1) пасианс m
• czeski: (1.1) pasiáns m
• duński: (1.1) kabale w
• francuski: (1.1) réussite ż, patience ż
• hiszpański: (1.1) solitario m
• islandzki: (1.1) kapall m
• niemiecki: (1.1) Patience
• nowogrecki: (1.1) πασιέντσα ż
• rosyjski: (1.1) пасьянс m
• słowacki: (1.1) pasians m
• ukraiński: (1.1) пасьянс m
• włoski: (1.1) solitario m

źródła: