solitario

solitario (język hiszpański)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) samotny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. soledad ż

przym. solito

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

solitario (interlingua)

solitario (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) odludek, samotnik, pustelnik

(1.2) karc. pasjans

(1.3) jubil. soliter

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) eremo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

solitario (język włoski)

wymowa:

IPA: /so.li.ˈta.rjo/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (o człowieku) samotny

(1.2) (o miejscu) odludny, odosobniony

(1.3) bot. zool. żyjący pojedynczo

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) samotnik, odludek

(2.2) rzad. pustelnik, eremita

(2.3) karc. pasjans

(2.4) jubil. soliter

odmiana:

(1.1-3) lp solitario m, solitaria ż; lm solitari m, solitarie ż

(2.1-4) lp solitario; lm solitari

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) appartato, deserto, disabitato, isolato, riposto, solingo, spopolato

(2.2) anacoreta, cenobita, eremita

antonimy:

(1.2) frequentato

(2.1) compagnone

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. solino m, solista m ż, solitaria ż, solitudine ż, solo m

przym. soletto, solingo, solista, solistico, solo

przysł. solamente, solingamente, solitariamente, solo

sp. solo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3, 2.1-2) łac. solitarius < łac. solus

(2.3-4) franc. solitaire < łac. solitarius

uwagi:

źródła: