isolato

isolato (język włoski)

wymowa:

IPA: /i.zo.'la.to/

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów czasu przeszłego (participio passato) od: isolare

przymiotnik

(2.1) odizolowany, odosobniony, oddzielony

(2.2) odosobniony, odludny

(2.3) odosobniony, pojedynczy

(2.4) techn. izolowany

rzeczownik, rodzaj męski

(3.1) człowiek wyizolowany, wyobcowany

(3.2) bud. blok, kompleks budynków

odmiana:

(2.1-4) lp isolato m, isolata ż; lm isolati m, isolate ż

(3.1-2) lp isolato; lm isolati

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.2) luogo isolato → odludne miejsce

(2.3) caso isolato → odosobniony przypadek

synonimy:

(2.1) staccato, separato, diviso, allontanato

(2.3) unico, singolo, particolare

(3.2) caseggiato

antonimy:

(2.1) unito, congiunto

(2.3) frequente, numeroso

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. insularismo m, insularità ż, isola ż, isolamento m, isolana ż, isolano m, isolante m, isolatore m, isolazione ż, isolazionismo m, isolazionista m ż, isolotto m

czas. isolare, isolarsi

przym. insulare, isolabile, isolano, isolante, isolatore, isolazionista, isolazionistico

przysł. isolatamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. isolare + -ato

uwagi:

źródła: