arkusz
arkusz (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik arkusz arkusze dopełniacz arkusza arkuszy celownik arkuszowi arkuszom biernik arkusz arkusze narzędnik arkuszem arkuszami miejscownik arkuszu arkuszach wołacz arkuszu arkusze
- przykłady:
- (1.1) Poznałem od razu charakter jego pisma i nie chcąc odczytywać nudnego i głupiego wiersza odwróciłem arkusz papieru i spojrzałem na drugą jego stronę.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) arkusz papieru • arkusz kalkulacyjny • arkusz autorski • arkusz wydawniczy, arkusz drukarski • arkusz introligatorski • arkusz sprawozdawczy / ewidencyjny / kasowy / rozliczeniowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- nie pisz na arkuszu, co się zmieści na ćwiartce
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sheet
- białoruski: (1.1) аркуш m
- duński: (1.1) ark n
- esperanto: (1.1) folio
- francuski: (1.1) feuille (de papier) ż
- hiszpański: (1.1) hoja ż, lámina ż, pliego m
- norweski (bokmål): (1.1) ark n
- norweski (nynorsk): (1.1) ark n
- nowogrecki: (1.1) φύλλο n
- rosyjski: (1.1) лист m
- słowacki: (1.1) hárok
- szwedzki: (1.1) ark n
- ukraiński: (1.1) аркуш m
- węgierski: (1.1) lap, lemez
- źródła:
- ↑ Bolesław Leśmian, Przygody Sindbada Żeglarza
- ↑ Hasło „arkusz” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „arkusz” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.