Wikisłownik

płaski

płaski (język polski) edytuj

 
płaska (1.1) wyspa
wymowa:
IPA: [ˈpwasʲci], AS: [pu̯asʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieposiadający wybrzuszeń, wgłębień
(1.2) przen. niewyszukany, powierzchowny, banalny

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B., W. lm od: płask
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikpłaskipłaskapłaskiepłascypłaskie
dopełniaczpłaskiegopłaskiejpłaskiegopłaskich
celownikpłaskiemupłaskiejpłaskiemupłaskim
biernikpłaskiegopłaskipłaskąpłaskiepłaskichpłaskie
narzędnikpłaskimpłaskąpłaskimpłaskimi
miejscownikpłaskimpłaskiejpłaskimpłaskich
wołaczpłaskipłaskapłaskiepłascypłaskie
przykłady:
(1.1) Na tym terenie nie ma żadnych wzniesień. Okolica jest całkowicie płaska.
(1.2) Jego dowcipy są wyjątkowo płaskie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) płaski teren • płaski talerz • płaski nos
synonimy:
(1.1) płytki, równy, reg. śl. plaskaty
(1.2) banalny, płytki
antonimy:
(1.1) pofałdowany, wypukły, górzysty, głęboki, wysoki, stromy
(1.2) wyszukany, głęboki, nieprzeciętny, niebanalny, ekwilibrystyczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. płaz mzw/mrz, płaskanka ż, płaskatka ż, płaskoć ż, płaskoń m, płaskość ż, płaskun m, płast m, płasta ż, płaszcz m, płaszczak m, płaszczenica ż, płaszczeniec m, płaszczka ż, płaszczucha ż, płaszczyca ż; płaszczyzna ż, płaśnia ż, płasznia ż, płoskoń m, płoszczyca ż, rozpłaszczenie n, spłaszczenie n, plaskanka ż, plaskęć ż
czas. płaszczyć ndk., rozpłastać dk., rozpłaszczać ndk., rozpłaszczyć dk., spłaszczać ndk., spłaszczyć dk.
przym. płaskaty, płaskawy, płaszczysty, płaściuteńki, płaściutki, rozpłaszczony, spłaszczony
przysł. płasko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=płaski&oldid=8141327”