wyjątkowo

wyjątkowo (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɨjɔ̃ntˈkɔvɔ], AS: [vyi ̯õntkovo], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą • akc. pob. ​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób szczególny, nadzwyczajny

(1.2) niekiedy, nieczęsto, bardzo rzadko

odmiana:

przykłady:

(1.1) Mój ojciec zawsze traktował mnie wyjątkowo.

(1.1) Dzisiejszy dzień był wyjątkowo upalny.

(1.1) Z jego pokoju wydobywał się wyjątkowo brzydki zapach.

(1.1) Zawsze jadę do pracy autobusem, ale dzisiaj wyjątkowo pojadę rowerem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wyjątkowo zimny / długi / poważny • wyjątkowo dużo / spokojnie / upalnie

synonimy:

(1.1) nadzwyczajnie, ponadprzeciętnie

(1.2) od czasu do czasu, sporadycznie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. wyjątkowy

rzecz. wyjątkowość ż, wyjątek mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) exceptionally, unusually; (1.2) exceptionally, by way of exception
• chiński standardowy: (1.1) 非常 (fēicháng)
• duński: (1.2) undtagelsesvis
• esperanto: (1.1) escepte
• hiszpański: (1.1) excepcionalmente
• jidysz: (1.1) אומגעוויינטלעך (umgewejntlech) / אומגעוויינלעך (umgewejnlech), אָן אַן ערך (on an erech)
• niemiecki: (1.1) besonders; (1.2) ausnahmsweise
• norweski (bokmål): (1.2) unntakelsesvis, unntagelsesvis, unntaksvis
• norweski (nynorsk): (1.2) unnataksvis, unntaksvis
• rosyjski: (1.1) исключи́тельно; (1.2) иногда́, и́зредка
• ukraiński: (1.1) винятко́во, надзвича́йно

źródła: