blacha
blacha (język polski) edytuj
.jpg)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cienki, płaski kawałek metalu; zob. też blacha w Wikipedii
- (1.2) metalowa płyta przykrywająca piec kuchenny
- (1.3) kulin. metalowe naczynie używane do pieczenia
- (1.4) kulin. zawartość blachy (1.3)
- (1.5) muz. slang. instrumenty dęte blaszane
- (1.6) slang. odznaka policyjna
- (1.7) pot. złotówka[1]
- (1.8) zob. blachy
- (1.9) gw. (Bukowina) garnek[2]
- odmiana:
- (1.1-7)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik blacha blachy dopełniacz blachy blach celownik blasze blachom biernik blachę blachy narzędnik blachą blachami miejscownik blasze blachach wołacz blacho blachy
- przykłady:
- (1.1) Mój garaż jest pokryty blachą ocynkowaną.
- (1.3) Po wymieszaniu masła z cukrem i jajkami możemy wylać ciasto na blachę i wstawić do piekarnika.
- (1.4) Prawie cała blacha ciasteczek została już zjedzona.
- (1.6) Podszedł do mnie facet ubrany po cywilu i nagle błysnął mi blachą, musiałem pojechać na komisariat i złożyć wyjaśnienia.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) blacha falista / trapezowa / perforowana • aluminiowa / miedziana / ocynkowana / stalowa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. blacharz m, blacharstwo n, blacharka ż, blaszak m, blachy nmos
- czas. blachować ndk.
- przym. blacharski, blaszany, blaszkowy, blaszkowaty
- związki frazeologiczne:
- na blachę
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sheet metal, sheet, metal plate; (1.3) baking sheet
- baskijski: (1.1) xafla
- duński: (1.1) metalplade w
- esperanto: (1.1) lado
- estoński: (1.1) plekk; (1.2) plekk, plaat, pliidiplaat; (1.3) ahjuplaat; (1.4) plaat, plaaditäis
- hiszpański: (1.1) chapa, hojalata; (1.3) bandeja; (1.5) metales; (1.6) chapa
- litewski: (1.1) skarda ż
- niemiecki: (1.1) Blech n; (1.3) Backblech n
- nowogrecki: (1.1) λαμαρίνα ż; (1.3) λαμαρίνα ż
- rosyjski: (1.1) жесть ż; (1.2) плита ż; (1.3) противень m; (1.5) медь ż (медные духовые инструменты); (1.6) бляха ż
- rumuński: (1.1) tablă ż
- słowacki: (1.1) plech
- ukraiński: (1.1) бляха ż
- węgierski: (1.1) bádog
- wilamowski: (1.1) błaeh́ n, błach n
- włoski: (1.1) lamiera ż
- źródła:
- ↑ Hasło „blacha” w: Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 33.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 34; dostęp: 27 października 2018.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 35.
- ↑
Hasło „blacha” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
