blaszka
blaszka (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od: blacha
- (1.2) niewielki kawałek blachy
- (1.3) mała lub płaska forma do pieczenia
- (1.4) bot. główna, płaska cześć liścia, odpowiedzialna za pochłanianie światła i fotosyntezę
- (1.5) bot. element owocnika grzyba budujący jeden z typów hymenoforu; zob. też blaszki grzyba w Wikipedii
- (1.6) zool. element budujący skrzela
- (1.7) anat. cienka warstwa powięzi, opon mózgowo-rdzeniowych, więzadeł lub błon surowiczych
- (1.8) anat. pasmo istoty białej lub płytka istoty szarej
- (1.9) anat. cienka płytka kostna; zob. też blaszki kostne w Wikipedii
- (1.10) anat. element warstwowy tkanki
- (1.11) med. wtórny wykwit skórny powstały ze zrogowaciałych komórek; zob. też blaszka (medycyna) w Wikipedii
- (1.12) miner. cienka warstwa minerału mającego pokrój blaszkowy
- (1.13) slang. drobne pieniądze
- (1.14) slang. jeden złoty
- (1.15) slang. metalowy element do identyfikacji żołnierza
- (1.16) sport. element mocowany w obcasie buta, który łączy go z łyżwą starego typu; zob. też blaszka (łyżwiarstwo) w Wikipedii
- (1.17) wędk. pot. rodzaj sztucznej przynęty wędkarskiej wykonanej z metalu
- (1.18) gw. (Bukowina) metalowy kubek[1]
- odmiana:
- (1.1-17)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik blaszka blaszki dopełniacz blaszki blaszek celownik blaszce blaszkom biernik blaszkę blaszki narzędnik blaszką blaszkami miejscownik blaszce blaszkach wołacz blaszko blaszki
- przykłady:
- (1.1) Mężusiu, przy parkowaniu wgięłam troszeczkę blaszkę w karoserii mojego punto.
- (1.2) Po przycięciu arkusza blachy pozostało kilka blaszek.
- (1.3) Upiekłam dziś dwie blaszki szarlotki.
- (1.4) Liście topoli białej mają gładką blaszkę a spód pokryty kutnerem.
- (1.5) Wszystkie muchomory mają charakterystyczne blaszki pod kapeluszem.
- (1.6) Nieświeżą rybę poznać łatwo po brunatnych blaszkach skrzeli.
- (1.9) W tkance kostnej zbitej pojedyncza blaszka jest łukowato zagięta wzdłuż długiej osi.
- (1.11) Blaszki są typowym objawem klinicznym łuszczycy.
- (1.12) Łupki mikowe łatwo dzielą się na blaszki.
- (1.13) Kierowniku, kopsnij blaszkę na apaszkę.
- (1.15) Współczesny żołnierz, razem z blaszką, dostaje poliwęglanową kartę tożsamości.
- (1.16) Blaszki umożliwiają zamocowanie łyżew do zwykłych butów.
- (1.17) Szczupaki często łapię na blaszkę obrotową.
- składnia:
- (1.3) blaszka + D.
- kolokacje:
- (1.4) blaszka liściowa
- (1.7) blaszka przedkręgowa, blaszka przednia, blaszka przedtchawicza, blaszka powierzchowna, blaszka tylna
- (1.8) blaszka czworacza, blaszka pokrywy, blaszka przytwierdzona, blaszka rdzenna
- (1.9) blaszka pionowa, blaszka pozioma, blaszka sitowa, blaszka spiralna kostna
- (1.10) blaszka właściwa
- (1.13) łyżwy na blaszki • przykręcić blaszki • zapiąć łyżwę na blaszkę
- (1.17) blaszka obrotowa / wahadłowa / podlodowa • łowić / łapać na blaszkę • blaszka na okońa / szczupaka / suma
- synonimy:
- (1.13) drobne, drobniaki, bilon
- (1.14) złotówka
- (1.15) nieśmiertelnik
- (1.17) błystka, blacha
- (1.18) garnuszek[1], gorczek[1], gorneczek[1]
- antonimy:
- (1.5) rurka
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. blacha ż, blacharz m, blacharka ż, blachowanie n, blachownia ż, blaszak m, blachy nmos
- czas. blachować
- przym. blaszany, blaszkowy, blaszkowany, blaszkowaty
- tem. słow. blacho-
- związki frazeologiczne:
- kurde blaszka
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: blacha
- angielski: (1.2) plate; (1.4) lamina; (1.5) gill
- białoruski: (1.1) бляшка ż; (1.2) бляшка ż
- duński: (1.2) skive w, plade w
- rosyjski: (1.1) бля́шка ż; (1.2) бля́шка ż; (1.3) про́тивень m; (1.4) пласти́нка ż; (1.5) пласти́нка ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 34; dostęp: 27 października 2018.