Podobna pisownia Podobna pisownia: bùdowac

budować (język polski) edytuj

 
mężczyźni budują (1.1) drewniany dom
 
oni budują (1.1) torowisko
wymowa:
?/i, IPA[buˈdɔvaʨ̑], AS[budovać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) tworzyć, wznosić budynki albo inne konstrukcje
(1.2) ogólnie: tworzyć, kreować

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(2.1) składać się na coś; być budulcem, składnikiem czegoś

czasownik zwrotny niedokonany budować się (dk. brak)

(3.1) być budowanym (1.1)
(3.2) pot. wznosić sobie dom
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
(3.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Na razie mieszkam w bloku, alegdy zarobię dość pieniędzymam zamiar wybudować własny dom.
(1.2) Już na pierwszych etapach wyścigu lider zaczął budować dużą przewagę nad rywalami.
(1.2) Przyznając ten order liczę, że będzie pan w dalszym ciągu budował pokój i porozumienie pomiędzy naszymi narodami.
(2.1) Białka budują w organizmie człowieka mięśnie, włosy i paznokcie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) budować dom / most • budować miasto • budować statek
(1.2) budować zgodę / porozumienie
synonimy:
(1.1) wznosić, konstruować, stawiać, dźwigać, erygować
(1.2) stwarzać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zabudowa ż, budowa ż, budowla ż, budowanie n, budynek m, budownictwo n, budowlanka ż, budowlaniec m, budowniczy m, budulec m, budowlany mos, wybudowanie n, zbudowanie n, zabudowanie n, odbudowa ż
czas. zbudować dk., wybudować dk., nadbudować dk., rozbudować dk., przebudować dk., odbudować dk.
przym. budujący, budowlany, budulcowy, budowniczy
przysł. budująco
związki frazeologiczne:
kto się buduje, ten się rujnuje
etymologia:
śwn. büden[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 40.