bilon

bilon (język polski)

bilon (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbʲilɔ̃n], AS: [bʹilõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) numizm. pieniądze o niskim nominale; zob. też bilon (moneta) w Wikipedii

(1.2) numizm. met. stop miedzi i srebra używany do bicia monet; zob. też bilon (stop) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bilon	bilony
dopełniacz	bilonu	bilonów
celownik	bilonowi	bilonom
biernik	bilon	bilony
narzędnik	bilonem	bilonami
miejscownik	bilonie	bilonach
wołacz	bilonie	bilony

przykłady:

(1.1) Poproś kioskarza o resztę w bilonie.

składnia:

(1.1) zwykle w liczbie pojedynczej „bilon”, jako rzeczownik zbiorowy określający mnogość

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) moneta, pieniądz zdawkowy

(1.2) stop

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bilonówka ż

zdrobn. bilonik mrz

przym. bilonowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też bilon w Wikipedii

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) білон m
• węgierski: (1.1) aprópénz

źródła: