spód

spód (język polski)

spód (1.1) konsoli

spód (1.2) huby

wymowa:

IPA: [sput], AS: [sput], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dolna część czegoś, stanowiąca zwykle dno lub podstawę

(1.2) dolna lub odwrotna strona czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	spód	spody
dopełniacz	spodu	spodów
celownik	spodowi	spodom
biernik	spód	spody
narzędnik	spodem	spodami
miejscownik	spodzie	spodach
wołacz	spodzie	spody

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dno, podstawa

antonimy:

(1.2) wierzch

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spodek m, spodeczek m, spodzik m, spodnie nmos, spodenki nmos, spódnica ż, spódniczka ż, spodziectwo n

przym. spodni

przysł. pod spodem, spodnio

związki frazeologiczne:

wąchać kwiatki od spodu

etymologia:

prasł. *jьzpodъ < rzecz. od przyim. prasł. *jьz podъ

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bottom; (1.2) underside, undersurface
• arabski: (1.1) أسفل
• estoński: (1.1) põhi; (1.2) põhi, alakülg, alumine külg
• kataloński: (1.1) fons
• niemiecki: (1.2) Unterseite ż
• rosyjski: (1.1) низ m; (1.2) низ m
• ukraiński: (1.1) низ m; (1.2) низ m, спід m

źródła: