huba (język polski) edytuj

 
huby (1.1)
 
huba (1.1)
wymowa:
IPA[ˈxuba], ASuba] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. mikol. Polyporus[1], grzyb pasożytniczy, rosnący na drzewach, mający zwykle stwardniały owocnik
(1.2) st.pol. zakładka na odzieży, fałda, fałd[2][3]
(1.3) gw. (Piwniczna) każdy niejadalny grzyb[4]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) żagiew
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pasożyt, grzyb
(1.3) grzyb
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Huby nmos
zdrobn. hubka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1,3) st.czes. húbagrzyb, gąbka[5] (> czes. houba), etymologicznie tożsame z pol. gęba[6]
uwagi:
(1.2) Wyraz pojawia się w jednym tylko tekście i nie jest pewne, czy pochodzi on z języka polskiego (jest on określony jako „słowiański”)[3].
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Polyporus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Jan Łoś, Drobiazgi, „Język Polski” nr 6/1913, s. 189.
  3. 3,0 3,1   Hasło „huba” w: Słownik pojęciowy języka staropolskiego, kier. projektu Bożena Sieradzka-Baziur, Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków, ISBN 978-83-64007-23-1.
  4. Halina Kurek, Słownictwo gwarowe w epoce globalizacji, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 206.
  5.   Hasło „huba” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  6. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.

huba (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pysk zwierzęcia
(1.2) przen. pot. pejor. grub. gęba, pysk, morda (usta)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
být od hubydržet hubuhuba jí jedenemít co dát do hubyneumět hubu otevřítlíná huba holé neštěstímít dobrou hubumít hubu dokořánmluvit na půl hubynevidět si do hubystát s otevřenou hubousušit hubuutrhovat si od huby
etymologia:
uwagi:
źródła:

huba (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) grzyb
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hubár m, hubárka ż
przym. hubový, hubársky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

huba (język suahili) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) miłość
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz suahili, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

huba (język wepski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zły
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz wepski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

huba (język zulu) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) śpiewać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz zulu, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.