Wikisłownik

typowy

typowy (język polski)

edytuj
wymowa:
​?/i
IPA: [tɨˈpɔvɨ], AS: [typovy]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) często spotykany
(1.2) będący charakterystyczną cechą określonego typu
(1.3) będący reprezentantem jakiegoś typu, najlepiej oddającym jego specyfikę
(1.4) banalny, prosty, mało wyrafinowany
(1.5) wykonany według zwykłego schematu
(1.6) rzad. przym. odrzecz. typ
odmiana:
(1.1-6)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianowniktypowytypowatypowetypowitypowe
dopełniacztypowegotypowejtypowegotypowych
celowniktypowemutypowejtypowemutypowym
bierniktypowegotypowytypowątypowetypowychtypowe
narzędniktypowymtypowątypowymtypowymi
miejscowniktypowymtypowejtypowymtypowych
wołacztypowytypowatypowetypowitypowe
przykłady:
(1.1) To typowy poziom życia w Afryce.
(1.2) To dla niej typowe, tak wycofać się w ostatniej chwili.
(1.3) Był typowym produktem swojej epoki.
(1.4) Typowy facet, ciepłe kluchy, nic specjalnego.
(1.5) To nie jest typowy Ford – potrafi też pływać.
(1.6) Jeśli w typie występują zmienne typowe, to taki typ jest schematem opisującym wiele typów.
składnia:
typowy dla +D.
kolokacje:
typowy obszar zmienności
synonimy:
(1.1) powszechnie akceptowany, powszechny
(1.2) standardowy, normalny
(1.3) przeciętny, statystyczny
(1.4) banalny, nieskomplikowany, prosty, oklepany, pospolity, przeciętny, stereotypowy, szablonowy, sztampowy, trywialny, zwyczajny, zwykły
antonimy:
(1.1-5) nietypowy, niestandardowy
(1.3) anormalny, nienormalny, odbiegający od normy, niekonwencjonalny
(1.4-5) specjalny, szczególny, wyrafinowany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. typ m, typek m, typowość ż, typowanie n, wytypowanie n
czas. typować, wytypować
przysł. typowo
przym. typiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=typowy&oldid=8436896”